Ο ζεόλιθος ανήκει στην κατηγορία των βιομηχανικών ορυκτών και πετρωμάτων. Μεταξύ αυτών που χρησιμοποιούνται στην περιβαλλοντική βιομηχανία κατέχει εξέσουσα θέση. Οι ιδιαίτερες φυσικές και χημικές ιδιότητες που αυτός έχει του προσδίδουν μοναδικά χαρακτηριστικά. Οι βασικές φυσικές και χημικές ιδιότητες των ζεολίθων, οι οποίες τους κατατάσσουν μεταξύ των φιλικότερων προς το περιβάλλον ορυκτών, πηγάζουν από τη χημική τους σύσταση και την κρυσταλλική τους δομή και έχουν ως αποτέλεσμα τις απεριόριστες εφαρμογές τους. Φυσικοχημικά οι ιδιότητές αυτές περιγράφονται ως ρόφηση και καθήλωση και πραγματοποιούνται σε μικρο και νανο-επίπεδο στους πόρους του ζεόλιθου, ενώ σε πολύ καλές ποιότητες ζεολίθου οι δεσμευτηκές αυτές ιδιότητες μπορεί να ασκούνται και σε μέσο- και μάκρο-επίπεδο. Επίσης, σημαντικό στοιχείο της σπουδαιότητάς τους, αποτελεί η απουσία από την σύστασή τους επικίνδυνων στοιχείων, όπως βαρέων μετάλλων.
Στα βιομηχανικά υλικά, στην κατασκευή των οποίων χρησιμοποιούνται ως συστατικά, αποδίδουν ιδιότητες όπως: μεγάλη αντοχή, ανθεκτικότητα στην τριβή, μειωμένο βάρος σε σχέση με τον όγκο, μεγάλη απορροφητική ικανότητα ύδατος και υγρών ρύπων, συγκράτηση ενοχλητικών οσμών, καλύτερο έλεγχο της διάθεσης μεταλλικών στοιχείων και θρεπτικών συστατικών στα εδάφη, και την καλύτερη οξυγόνωση περιορισμένων χώρων. Έτσι οι ζεόλιθοι βρίσκουν εκτεταμένη εφαρμογή στον οικοδομικό, κτηνοτροφικό, και γεωργικό τομέα, αλλά και στις βιομηχανίες των απορρυπαντικών, του χάρτου, της ενέργειας, της αποξήρανσης, της παρασκευής εντομοκτόνων και φυτοφαρμάκων, των στιλβωτικών υλικών, των καταλυτών, και των ειδικών φίλτρων.
